Spanje / Andalusie

Zondag 5 mei

Om 17:00 u. (slechts een half uur vertraging) verlaten we het regenachtige Nederland en vliegen we naar Malaga. Voor het eerst maken we kennis met Basic-Air, de budget vluchten van Transavia. Dit houdt in dat je geen maaltijden krijgt maar dat de stewardessen langskomen met snacks en drinken dat je contant moet afrekenen. Op zich best een goed idee als dit tenminste ten goede komt aan de vluchttarieven. Na 2,5 uur landen we alweer op het vliegveld van Malaga. Bij het ophalen van de auto wacht ons een verrassing. In plaats van een Fiat Seicento krijgen we een Ford Focus mee. Dat rijdt wel even wat beter! Het hotel (LIS) weten we vrij snel te vinden. De eigenaar is al net zo onvriendelijk als de vrouw die we vorige week aan de lijn kregen toen we duidelijk probeerden te maken dat we wat laat in de avond zouden arriveren. Ook als we later nog iets drinken in een cafetaria vernemen we weinig spaanse gastvrijheid. Terwijl we toch echt ons best doen om een beetje spaans te spreken.

Maandag 6 mei

Om 8:30 u. drinken we een kop koffie in de bar naast het hotel. Daarna lopen we nog even een paar straten van Malaga door. De winkels zijn nog gesloten. We lopen terug via het park 'Paseo de Espana'. Via de kust rijden we naar Marbella alwaar we het binnenland intrekken naar Ronda.
Ronda heeft een gezellig centrum en het is er ook erg druk. Midden in de stad is er een mooie brug die de twee helften van de stad met elkaar verbindt (Puerte Nuevo). Om de brug mooi op de foto te kunnen zetten lopen we een eindje het dal in. Na deze wandeling gaan we wat eten en rijden vervolgens door naar Grazelema. Dit ligt in het 'Pargue National Sierra de Grazelema'. Hierna rijden we naar Zahara de la sierra.
Om hier te komen moet je eerst een berg over (Puerto de los Palomas, 1331 m) met als gevolg zeer veel haarspeld bochten. Het plaatsje zelf is erg knus met witte huisjes, balkonnetjes en smalle straten. Jammer dat het weer niet iets mooier is. Het is bewolkt en af en toe voelen we een paar spetters. Gelukkig is het niet koud. We moeten via dezelfde weg weer terug en rijden vervolgens door naar El Bosque. In de Lonely Planet hebben we een leuke overnachtingsplek gevonden maar de weg ernaar toe blijkt opgebroken te zijn. We proberen via een andere weg er te komen wat na veel moeite ook lukt maar helaas, wegens verbouwing is het jeugdhotel gesloten. Dan maar doorrijden naar het 30 km verderop gelegen Arcos de la Frontere. We gaan op zoek naar de tourist-information maar ook deze blijkt gesloten. Dan maar doorrijden naar Jerez de la Frontere en hopen dat we onderweg iets tegenkomen.
Na zo'n 5 km vinden we een geschikte hotelkamer in hotel El Faison. Nadat we de rugzakken uit de auto hebben geladen besluiten we om alvast even naar Jerez te rijden om iets te eten. De stad ziet er gezellig uit en we kunnen ons alvast een beetje orienteren op de zaken die we hier willen bezoeken. Om 21:00 u. zijn we weer terug in het hotel.

Dinsdag 7 mei

We staan om 8:00 u. op en na een geimproviseerd ontbijtje vertrekken we naar Jerez. Onderweg komen we door een flinke onweersbui. Dat beloofd niet veel goeds. We rijden gelijk door naar de 'Real Escuala Andaluza Del Arte Ecuestre' (Spaanse rijschool).

We kopen alvast 2 kaartjes en lopen vervolgens nog even naar een nabij gelegen (300 m) paardensportzaakje om alvast in de stemming te komen. Om 11:30 u. kunnen we alvast het terrein op en zien een paar ruiters die hun paarden aan het trainen zijn. Om 12:00 u. begint dan eindelijk de show. We krijgen een aantal verschillende show te zien. Het is allemaal niet zo perfect als de spaanse rijdschool uit Wenen, die we een paar maanden terug in Rotterdam zagen optreden, maar mede hierdoor wel leuker om naar te kijken. Tegen 13:30 u. is het afgelopen en lopen we naar het terrein van de Feria del Caballo (Feest van de paarden). Op het terrein staan allemaal drankstandjes waar muziek wordt gedraaid en in veel van de stands staan vrouwen de flamingo te dansen. We zien echter geen kraam met paardenspullen!!. Wel rijden er wat paardenkoetsen maar verder heeft het weinig met paarden te maken. Volgens de tourist-information zullen er morgen meer paarden te zien zijn. We lopen door naar de binnenstad maar als we daar zijn zien we dat alle winkels nog dicht zijn. We moeten nog een uur wachten voordat de winkels om 17:30 u. weer opengaan. Ik vraag me af wat die spanjaarden uitvreten 's middags...
Om 18:00 u. lopen we toch maar weer naar het terrein van de Feria del Caballo om te kijken of we er iets kunnen eten. Als we daar aankomen moeten we eerst schuilen voor een flinke onweersbui. Een geschikte plek om te eten vinden we niet. Het is er alleen maar drukker geworden en natter en lawaaieriger!! We geven de moed op en lopen terug naar de auto. We hebben inmiddels bijna geen voeten meer over en we hebben honger... We rijden nog even de stad door in de hoop dat we een Mc Donalds oid tegenkomen maar het enige dat we bereiken is dat we verdwalen. Pas na achten komen we weer aan bij het hotel. Omdat het bijbehorende restaurant pas om 21:00 u. open gaat gaan we naar de bar aan de overkant van de weg waar we wat tapas kunnen krijgen. Een besteld vis-tapas-hapje ziet er anders uit maar het smaakt wel naar vis. Het heeft echter ook een sterkte invloed op mijn darmen. Ik reken snel af en we lopen naar het hotel om de hele handel weer te kunnen doorspoelen. Bianca belt nog even naar huis. Pim Fortuyn is doodgeschoten en in Nederland wordt het morgen mooi weer terwijl wij regen en kou kunnen verwachten. We willen naar huis.....;-(

Woensdag 8 mei

We pakken de auto weer in en rijden naar Jerez. Om 10:15 u. zijn we weer bij de spaanse rijschool. Van 10:00 tot 13:00 kun je de training bijwonen. We zien de students (groene polo's) en de professionals (blauwe polo's) hun oefeningen doen en af en toe wordt een show-onderdeel gerepeteerd compeet met muziek. Ook krijgen we een rondleiding door de stallen. Om 13:00 verlaten we de rijschool en lopen we weer naar het terrein van de Feria del Caballo maar ook nu zien we nog geen paarden. Pas als we om het terrein heen lopen zien we grote hallen waar we wat paardentrailers zien staan. Als we hier navragen blijkt morgen pas een concour te beginnen met allerlei paardenactiviteiten. Overdag wedstrijden en keuringen en 's avonds na 21:30 u. shows. We hebben het wel gezien in deze stad. We rijden naar Cadiz. Dit is een van de oudste steden van Europa en o.a. de haven waar vanuit Columbus naar Amerika vertrok. Het hostel dat we in de Lonely Planet gevonden hebben blijkt vol te zijn maar we worden gewezen op een andere hostel aan de andere kant van de stad. Hier is nog wel plek. Omdat de touristinformation nog niet open is tracteren we ons zelf op een ijsje op een terras. De zon schijnt zelfs even.

Bij de tourist-information vragen we om informatie over een (soort van) manege in de buurt. We willen weten of en wanneer we daar kunnen paardrijden. Men kan ons deze informatie niet geven en ze kunnen (willen!) niet even voor ons informeren/bellen. We bellen daarom zelf vanuit een telefooncel maar het praat erg lastig met mensen die nauwelijks engels spreken. Om 19:00 u. is er een paardrijtocht van 2 uur over het strand. We besluiten dat we vandaag nog mee willen en racen (nadat we on omgekleed hebben) zo snel mogelijk naar Sancti Petri (+/- 30 km van Cadiz). Behalve ons tweëen zijn er nog vier meisjes die meegaan. Bianca en de anderen gaan eerst in een bak opzadelen. Pas als ze klaar zijn mag ik me bij hun aansluiten. Bianca is stinkend jaloers als ze met ziet aankomen rijden want ik rijd op een prachtige stoere Andalusische hengst ("met je knieen en tenen naar buiten"). Als we halverwege zijn begint het enorm te regenen. We kunnen niets anders doen dan met de rug in de regen te gaan staan en wachten tot de bui voorbij is. Gelukkig hadden we dikke kleding aangetrokken inclusief een regenjasje maar verder worden we drijfnat. Ondanks deze plensbui is het toch een leuke tocht en hebben we er erg van genoten. Ik wacht bewust even tot na de tocht om Bianca te vertellen wat dit ritje ons kost (EUR 120,-). Terug in Cadiz gaan we eerst even fatsoenlijk eten (Mc Donalds) en daarna snel op bed want we zijn bekaf.

Donderdag 9 mei

We slapen uit tot 8:30 u. en drinken in de binnenstad van Cadiz nog een kop koffie. Daarna vertrekken we weer naar Sancti Petri. Gisteren bleek dat men op de manege ook lessen geeft en Bianca wilde graag weten hoe het nu voelt om de piaffe op een Andalusier te rijden. Omdat we op onze weg naar Tarifa toch langs Sancti Petri komen hopen we dat we dit goed kunnen inplannen. We rijden eerst langs de supermarkt en zijn tegen 12:00 u. bij de manege. Het inplannen van de les valt toch tegen. Bianca kan pas om 5 uur les (in het engels) krijgen. We besluiten hier toch maar op te wachten .We zitten vlak bij het srand en rijden de auto op een parkeerplaats waarbij we mooi zicht hebben op de zee. In de supermarkt hadden we al een paar lekkere bolletjes gekocht en 2 muziek CD's. Onze natte kleren van gisteren hangen we te drogen over de deuren en met af en toe een beetje zon vermaken we ons prima. Om 16:00 u. rijden we weer terug naar de manege en een half uur later arriveert het meisje dat ons gisteren ook hielp tijden het opzadelen van de strandrit. Deze is verbaast over de afspraak die we vanmorgen hebben gemaakt. Er is die middag namelijk niemand die een dressuurles in het engels kan geven. Alleen het meisje zelf kan lesgeven maar zij praat alleen spaans. Bianca durft het echter wel aan (we hebben ook weinig keus) en dus krijgt Bianca in het spaans haar les. Het gaat erg goed en een aantal oefeningen worden met succes uitgevoerd. Na de les rijden we snel door naar Tarifa. De afstand valt mee zodat we om 19:15 u. alweer in Tarifa zijn. We kopen 2 tickets voor een excursie naar Marokko voor morgen en regelen een kamer. Je kunt merken dat er in Tarifa meer concurrentie is want we krijgen voor EUR 30,- een mooie kamer met eigen badkamer en TV. We eten iets in een restaurant naast het hotel en gaan daarna op bed.

Vrijdag 10 mei

We hebben nog een groot deel van de ochtend te besteden want de boot vertrekt pas om 11:30 u. (in Marokko is het 2 uur vroeger). We drinken een kop koffie in een restaurant en willen daarna wat Euro's wisselen voor Dirhams, de munteenheid van Marokko. Echter, nadat we bij 3 verschillende banken in de wachtrij hebben gestaan om te horen dat men geen euro's wisselt voor dirhams geven we de moed op. Bij het buro waar we de tickets hebben gekocht wisselen we uiteindelijk 10 euro.

De 35 minuten overtocht (volgens de folder) blijkt uiteindelijk een uur te worden. We hebben een overtocht + excursie genomen (eur 48,-, zonder excursie is eur 42,-) en na veel onduidelijkheid belanden we in een bus die ons naar het centrum brengt. Een gids leidt ons door de smalle straten van Tangiers. Ook worden we naar 2 verkoopdemonstraties gebracht: een kledenwinkel en een kruidenwinkel. De kruidenwinkel is gelukkig nog wel onderhoudend (lachwekkend). Er zijn toch nog verschillende toeristen die enkele euros voor vage wondermiddeltjes neertellen. Terwijl we door de straten lopen worden we continue vergezeld door straatverkopers die ons sierraden e.d. proberen te verkopen. Gelukkig hebben die het meer gemunt op de oudere dames zodat we weinig last van ze hebben. Als we eindelijk een half uurtje vrij hebben om zelf te shoppen kopen we 6 glaasjes waarvan Bianca van te voren al had aangegeven dat ze die wilde hebben. De prijs van 250 dirham weet Bianca omlaag te brengen naar 75 dirham (wat ook best een redelijke prijs is). We krijgen eten in een groot restaurant. We krijgen soep, iets van gehakt aan een spies, een bord couscous met kip, een stroperig dubbelgevouwen deegkoekje en een glaasje muntthee waarbij de muntblaadjes gewoon uit het glas steken. Na een korte pauze in het Continental hotel volgt nog een rondrit met de bus door de buitenwijken van de stad. We stoppen o.a. even bij een plek (soort parkeerplaats) waar we op een kameel kunnen zitten. In de loop van de dag hebben we contact met nog een paar nederlanders en het blijkt dat de meesten hun paspoort bij het verlaten van de boot moesten inleveren en dat men stempels heeft gekregen op hun boottickets. Wij dus niet. Als we weer de boot opgaan blijkt dit in eerste instantie ook een probleem te zijn want door het ontbreken van de stempels mogen we in eerste instantie niet de boot op Gelukkig laat men ons toch doorlopen. Om 21:30 u. komen we uiteindelijk weer aan in Tarifa. We drinken nog een kop koffie bij een café en smeren ons een paar broodjes op de hotelkamer en gaan daarna slapen.

Zaterdag 11 mei

Omdat het weer nu beter is geworden en we ook van andere hebben gehoord dat er nu wel paarden te zien zijn in Jerez hebben we besloten weer terug te rijden naar Jerez. We staan om 7 uur op en zitten om 7:30 u. al in de auto. 6 Kilometer onder Jerez zit een paardenfokkerij die elke zaterdag om 11:00 u. te bezichtigen is.

We zijn er echter al een uur te vroeg. Als we uiteindelijk, na een eindje te hebben rondgereden, om 10:30 bij de ingang aankomen, komt er al snel een matelpakje aangelopen om te vertellen dat we er zonder reserverig niet inkomen: "volgeboekt". Sjacherijnig rijden we door naar Jerez op zoek naar een jeugdherberg dat we in de Lonely Planet hebben gevonden. Na lang(!) zoeken vinden we eindelijk het gebouw en ze hebben nog een kamer vrij ook (eur 22,- incl ontbijt). Vervolgens rijden we naar de Feria. Het is erg durk gewornden in Jerez maar gelukkig vinden we een plek voor de auto, redelijk dicht bij het terrein van de Feria. We gaan eerst naar het terrein van de paardenactiviteiten (entrée 3 euro pp). Hier staan 3 pistes en diverse kraampjes met informatie en paardenartikelen. We zien diverse demonstraties en keuringen en we kopen een paar leren chaps. Aan het einde van de middag gaan we naar de feria en nu zien we hier inderdaad een grote parade van ruiters en koetsen. Een erg mooi gezicht mede door het mooie weer. `s Avonds (21:30 u.) gaan we naar een showvoorstelling (eur 6,-) op het concourterrein.. Als eerste wordt er een Andalucier geshowd. Net als bij een keuring houdt dit in dat iemand met een lange lijn het paard een beetje om zicht heen laat springen. We snappen niet wat men hier (goed) aan vindt. Verder zijn er een aantal shows met een paard en flamingo danseressen (leuk), een dressuurkuur (erg houterig volgens Bianca), een show met ridders te paard (vond ik wel leuk), een show van Doma Vaqero (lijkt op reining, western) en een show waarbij een aantal merries met de hoofden aan elkaar worden gebonden en dus naast elkaar moeten blijven lopen. Het enige wat hier leuk aan is, is dat dit onderdeel de mist ingaat doordat er steeds paarden losbreken. Om 23:30 u is het afgelopen en kunnen we weer op zoek naar ons hostel.

Zondag 12 mei

Verslapen. Het ontbijt is van 9:00 to 10:00 en we worden pas om 9:20 wakker. Snel aankleden, ontbijten en de spullen oppakken. Om 10:00 rijden we weer naar het zuiden. We willen vandaag naar Gibraltar. Dit stukje grondgebied is nog steeds in engelse handen. Omdat dit de spanjaarden niet zint schijnt men nogal moeilijk te doen bij de grens van Gibraltar en kun je je atuo beter achter laten bij de spaanse grensplaats Linea (volgens de Lonely Planet). Als we daar aankomen besluiten we door te rijden tot we de grens zien en kijken dan wel of we de auto kwijt kunnen raken. We zijn echter al bij de douane voordat we er erg in hebben en kunnen niet meer terug zodat we wel moeten doorrijden. We kunnen gelukkig zonder problemen de grens passeren. Gibraltar is eigenlijk best klein. Een auto heb je er niet nodig en met de kleine straatjes is een scooter ook handiger. De rots van Gibraltar is erg mooi om te zien. We lopen een uurtje door het centrum en bij een fotozaak kopen we een objectief (70-300) voor de Pentax camera. Doordat je hier taxfree kunt winkelen is deze hier niet duur. Hierna lopen we naar de kabelbaan om de berg op te kunnen en de apen van Gibraltar te kunnen zien. We gaan eerst naar de 'Top end', waar we een mooi uitzicht hebben over de baai van Gibraltar en vervolgens weer met de kabelbaan naar 'Apes Den'. Altijd leuk om te zien, zulke beesten. Tegen 17:00 u. gaan we weer 'terug naar Spanje' en krijgen nu wel te maken met de beschreven wachttijden voor de grens. We moeten een half uur wachten voordat we de grens door zijn. We rijden door naar Marbella aan de Costa Del Sol. Ook nu gaan we weer op zoek naar een jeugdherberg en ook nu kost het ons erg veel moeite om het te vinden. Maar uiteindelijk lukt het toch (30 euro per kamer incl eigen douche en ontbijt). We kopen wat broodjes bij een bakker en gaan 's avonds nog even lopen over de boulevard bij het strand en drinken een kop koffie (duur!).

Maandag 13 mei

Om 8:30 u. gaat mijn wekker. Nadag we hebben ontbeten en de spullen weer in de auto hebben gepakt gaan we Marbella nog even in. Na de middag rijden we vervolgens door naar Torremolinos. Dit heeft een groot centrum met veel winkeltjes en eettentjes. We lopen nog even naar het strand en en eten iets bij een visrestaurant. Na zo'n 2 uur hebben we het hier wel weer gezien en rijden we naar het vliegveld. We leveren de auto weer in en worden vervolgens naar het vliegveld gebracht waar we na lang wachten kunnen inchecken. De vlucht naar huis verloopt voorspoedig. Om 00:30 u. stappen we in onze eigen auto en rijden naar huis. Om 03:00 u. zijn we weer thuis en duiken ons eigen bed weer in.