We hebben vluchten gekozen die op een prettig tijdstip van de dag vertrekken. Dus we hoeven niet midden in de nacht naar Schiphol.
Met de trein van 6:49 u. vertrekken we Schiphol alwaar onze vlucht van vliegtuigmaatschappij PLAY om 12:30 u. vertrekt naar Reykjavik.
De vlucht duurt 3 uur en 20 minuten maar door het 2 uur tijdverschil met IJsland is het nog maar 13:50 u. als we daar aankomen.
Sun Voyager
We hebben voor de eerste dag een auto gehuurd bij Europcar zodat we niet met een bus of taxi vanaf het vliegveld naar ons appartement in Reykjavik hoeven. En de volgende dag hebben we dan mooi de gelegenheid om de omgeving van Reykjavik te bekijken. Vanaf de 2e dag gaan we verder met een camperbus en gaan we IJsland rondrijden.
De auto is een redelijk nieuwe Toyota Aygo. Terwijl we naar de auto lopen breekt een wieltje van mijn koffer af. De koffer is sowieso flink gehavend teruggekomen na de vlucht. Maar eens kijken we of ergens ducktape kunnen kopen ofzo om de koffer nog wat te herstellen.
Hallgrimskirkja
Het Appartement (Grettisgate Apartments) is basic maar ruim en schoon en bevalt ons prima. We zijn beiden bekaf van de reis en moeten eerst even bijkomen.
Nadat we weer wat beter voelen gaan we ‘de stad’ in. Het Appartement bevindt zich midden in het toeristische gedeelte van Reykjavik dus we lopen zo de leuke straatje in.
We doen wat boodschappen en lopen het mooie kunstwerk Sun Voyager aan het water.
Daarna eten we Fish and Chips bij ‘Reykjavik Fish’.
De kerk Hallgrimskirkja is ook vlakbij dus daar lopen we ook nog even heen en zien deze prachtig mooi verlichte kerk.
Daarna terug naar het appartement en lekker op bed want we zijn doodmoe.
Vrijdag 20 september
We willen vandaag het gebied ten zuiden van Reykjavik wat gaan bekijken. We rijden eerst richting Reykjanesbaer (omgeving vliegveld) waar ook Indie Campers zit. Daar pikken we in de loop van de middag onze camper op maar we gaan vast even kijken waar ze precies zitten. Het is er al flink druk met toeristen die hun camper komen ophalen.
Naast Indie Campers zit een onderdelen winkel waar ik ook mijn ducktape op de kop kan tikken. Altijd handig om bij je te hebben.
Bridge between continents
We rijden verder naar de Garður Old Lighthouse en zakken daarna verder af naar het zuiden om de ‘Bridge Between Continents’ te bezoeken. Op deze plek komen twee tektonische platen (de Eurazatiche en de Amerikaanse) bij elkaar. Of beter gezegd…verwijderen ze zich elk jaar een paar centimeter verder van elkaar af. Via een brug kun je van het ene plaat naar de andere lopen. Wel een bijzonder idee.
Verderop is de weg afgesloten dus we rijden dezelfde weg weer terug en gaan de auto inleveren en de camperbus ophalen. De auto leveren we weer in bij het vliegveld. Terwijl we van de inleverplek bij Europcar teruglopen naar het vliegveld om een taxi te regelen naar Indie Campers laat de zool van mijn bergschoen helemaal los. Gelukkig hebben we ducktape gekocht dus met een flinke lading ducktape om mijn schoen loop ik verder.
Een paar week voor onze vakantie had ik nog wat reviews over Indie Campers gelezen en daar werd ik niet zo blij van. Er zaten een paar hele slechte tussen. Dat had ik niet verwacht want de site oogde heel professioneel en de reservering ging verder ook prima.
Maar toen onze camperbus kwam voorrijden werden we daar niet vrolijk van. De bus zag er uitgeleefd uit. De carrosserie zag er al niet zo goed uit, er zat een flinke scheur in de zitting van een stoel in de camper. En ook was een van de achterlichten stuk (miste een stuk van het kapje om de verlichting. Daarnaast was de afsluiter van de vuilwater tank stuk waardoor het vuile (‘grijze’) water dus gelijk naar buiten stroomt. Volgens de medewerker was dit bijna met alle campers zo en was dit geen probleem. Campings zouden daar niet moeilijk over doen.
Na aandringen werd de kapotte zitting vervangen maar de kapotte achterlamp zou een paar uur tijd kosten om die te vervangen. Aangezien de verlichting (nog) wel werkte hadden we geen zin om hierop te wachten en hebben de camperbus dan toch maar in deze toestand meegenomen.
We rijden weg bij Indie Campers en ons einddoel voor vandaag is de camping bij Akranes, ruim 90 kilometer naar het noorden.
Bij een winkel bekers kopen
Onderweg stoppen we even om voor onszelf een kop koffie te zetten. Helaas constateren we dat er geen bekers in de camper zijn meegeleverd. Wel pannen, borden en bestek. Maar geen bekers. Aangezien regelmatig een kop koffie wel een belangrijke levensbehoefte voor ons is besluiten we maar op zoek te gaan naar een winkel waar we bekers kunnen vinden.
Die vinden we gelukkig nog op tijd want het wordt al laat en het winkels gaan zo sluiten.
Vlak voor Akranes is er een tunnel zodat je de weg rond de Hvalfjörður baai kunt afsnijden.
Het is vooral een hele diepe tunnel waardoor je eerst vrij steil naar beneden gaat. Helemaal onder in de tunnel krijgt de motor van de auto problemen. Het motor-sturingslampje gaat branden en de motor verliest vermogen. Ondanks dit rij ik wel door want ik heb geen zin om in de tunnel met pech te staan. Maar door het wegvallen van een deel van het vermogen komen we maar langzaam de tunnel uit. Eenmaal uit de tunnel wordt de weg weer vlak en kan de bus wel weer op snelheid komen en bereiken we uiteindelijk de camping.
Ik neem gelijk contact op met Indie Campers maar dat gaat nog niet zo makkelijk. Indie Campers zit over de hele wereld en wordt centraal gerund vanuit India. Je kunt communiceren via de chat. Je communiceert dat eerst met een chatbot en kunt daarna met een persoon chatten.
Ik moet een vragenlijst invullen over wat er allemaal nog wel werkt. De conclusie is dat de auto nog rijdt en dat we maar terug moeten rijden naar het depot om de camperbus om te ruilen.
Ik protesteer hier tegen. Ik zie het niet zitten om met een defecte motor weer die tunnel in te rijden. En hoe zit het met de 24/7 roadassistance waar we voor betaald hebben? Dat blijkt niet te bestaan. Er kan geen monteur langskomen die even de motorstoring checkt en de boel kan repareren. De bus kan hooguit weggesleept worden naar het depot. Ik stel dan maar voor om dat te doen. Dit zal geregeld worden.
Ondertussen gaan we wat eten en daarna slapen. Helaas blijkt ook de kachel het niet te doen en het dekbed dat bij de bus is geleverd is een dun zomerdekbedje. We balen als een stekker en slapen die nacht slecht.
’s nachts krijg ik de melding dat er de volgende dag om 8:00 u. een sleepwagen kan komen. Ik ga daarmee akkoord. Als we dan gelijk een andere camperbus krijgen hebben we al met al niet heel veel tijd verloren van deze vakantie.
Zaterdag 21 september
Om 8:00 staan we netjes bij de poort van de camping te wachten op de sleepwagen. Maar helaas geen sleepwagen te bekennen. We gaan maar een film kijken op de iPad van Caroline om de tijd wat te doden. Ondertussen bellen we toch maar eens met het depot waar we de camper hebben opgehaald. Zij weten nog van niets, terwijl ze op de hoogte zouden worden gehouden vanuit India. Ik kreeg steeds een andere medewerker aan de lijn die zegt dat hij het gaat uitzoeken en me gaat terugbellen, maar dat laatste gebeurt niet zodat ik vervolgens zelf maar elke 10 minuten terugbel. Uiteindelijk krijg ik iemand aan de lijn die enige betrokkenheid toont. Met hem bespreek ik ook de situatie en we besluiten toch maar zelf terug te rijden naar het depot omdat het inmiddels bijna 12:00 u. is geworden en er nog steeds geen sleepwagen is gekomen. We rijden we een heel stuk (50 km) om zodat we de tunnel vermijden.
Geysir
Na een vervelende rit van 2,5 uur waar het bij elke heuvel afvragen of we er wel overheen komen met de brakke motor, komen we aan bij het depot van Indie Camper. Het is er lekker druk dus uitermate geschikt om even onze ongenoegen te uiten over deze hele situatie.
Ondanks de drukte worden we wel gelijk geholpen en wordt er een nieuwe camperbus voor ons klaargemaakt. Deze ziet er aan de buitenkant nog gehavender uit dan de vorige maar de motor zou 100% goed zijn en ook de kachel testen we nu gelijk en deze werkt ook.
De betrokken medewerker die ik aan de lijn had lijkt de manager te zijn van het depot en we krijgen zijn mobiel nummer mee voor het geval we weer tegen problemen aanlopen. We gaan het zien…..
Omdat we het stuk tussen Reykjanesbaer en Reykjavik nu al meerdere keren hebben gereden (en dit niet echt een mooi stukje IJsland is) besluiten we ons rondreis tegen de klok in te maken. We vertrekken dus richting de zuidkust en vervolgens naar het oosten.
We balen nog steeds van de ellende en stress en de dag van onze vakantie die we hiermee hebben verloren. Geen leuke start van de vakantie.
Ik had een snel een camping opgezocht ergens langs de zuidkust voor bij de plaats Selfos.
Maar onderweg zie ik Geiser staat. Dat is de plek van de bekende Geisers. Die gaan we niet zomaar overslaan!
We rijden dus een stukje terug om vervolgens naar Geiser te rijden.
Kerið
Onderweg komen we nog langs Kerið, een mooi kratermeer waar we dan ook even stoppen om te kijken en foto’s te nemen.
Er is een camping een paar kilometer voor de geisers maar ook eentje pal naast de geisers. Die zou volgens Campercontact dicht zijn maar we gaan toch even kijken. Daar aangekomen blijkt deze camping toch beperkt over te zijn.
We zetten de camper neer en lopen naar de geisers. Het is niet druk dus we hebben mooi zicht op de geisers. De grootste geiser, en momenteel ook de enige die echt actief is, spuit ongeveer elke 10 tot 15 minuten omhoog. Een indrukwekkend gezicht.
Zondag 22 september
Gullfoss waterval
Vandaag is onze trouwdag en zijn we 1 jaar getrouwd. We gaan er dan ook een feestje van maken en gunnen ons een etentje aan het eind van de dag.
Maar eerst hebben we nog een druk programma voor de boeg.
Na het ontbijt rijden we eerst nog verder naar het noorden naar de Gullfoss waterval. Dit is een van de grootste watervallen van IJsland en deze blijkt ook zeer indrukwekkend te zijn. Het is sowieso een grote brede waterval en het water dondert met veel geweld in een kloof.
Faxi waterval met de zalmtrap
Hierna rijden we weer richting de ringweg (wegnr 1) maar onderweg komen we nog langs Faxi. Dit had ik de heenweg ook al voorbij zien komen maar na het lezen van de reviews op Google leek me dit de moeite waard om even te bekijken. Helaas pak ik een verkeerde afslag en komen we op een gravelroad terecht en rijden we zo’n 8 kilometer op een hobbelige weg met veel kuilen en van die wasbord ribbels. Uiteindelijk eindigt deze weg bij een wel heel smal en gammel bruggetje maar dan zijn we ook zo goed als bij Faxi.
Dit blijkt een leuke waterval te zijn met daarnaast een zalmtrap. De waterval is minder spectaculair die van Gullfos maar het is er dan ook helemaal niet druk. Echt wel de moeite waard om even te stoppen.
Turfhuisjes
Voor de vakantie had ik een Lonely Planet van IJsland gekocht. Tijdens mij vorige reizen was dit eigenlijk wel hét boek dat je nodig had om alles uit de reis te halen. Je had toen nog niet de mogelijkheid om alle informatie van het internet te halen. Dat zegt trouwens ook iets over hoe lang het geleden is dat deze vorige reizen zijn gemaakt.
Ik vertelde Caroline dan ook hoe waardevol de informatie uit de Lonely Planet is en dat je dan op die écht speciale plekken komt.
Zo had ik in de Lonely Planet gelezen over de turfhuisjes van Keldur. Deze liggen op de route dus hier moesten we heen.
Daar aangekomen, over een te lange gravelweg, zien we een grote lege parkeerplaats. Niemand leest blijkbaar meer een Lonely Planet! De turfhuisjes stellen niet zoveel voor en zijn, op één na, ook afgesloten. De kerk die er naast staat levert wel wat mooie foto’s op.
Voor de rest van de vakantie laat ik me dan ook meer leiden door de reviews op Google dan door de Lonely Planet.
We gaan snel weer verder want we hebben nog flink wat kilometers af te leggen vandaag.
We komen langs de Seljalandsfoss waterval. Deze kun je vanaf de weg zien en is ook populair bij toeristen gezien het aantal auto’s en bussen dat op de betaalde parkeerplaats staat. We besluiten snel even een kijkje en een foto te nemen maar rijden daarna toch snel verder. Er staat namelijk nog een waterval op de planning en daarna nog een eind rijden naar het restaurant.
Skógafoss waterval
De volgende waterval bevindt zich ook op de route en is de Skógafoss waterval. Hier is het helemaal niet druk. Vanaf de parkeerplaats moet je een eindje lopen door een kloof waarna je uiteindelijk bij de waterval terechtkomt. Het is niet een hele grote waterval maar de omgeving is prachtig en veel mooier dan de vorige grote Seljalandsfoss waterval.
Je kunt ook achter de waterval komen wat een spectaculair beeld en gevoel geeft. Echt een prachtig gezicht.
Voldaan rijden we verder over de ringweg en rijden hele stukken over lavavelden. Dit is lava dat gestold is terwijl het in het water stroomde. Een hele bijzondere omgeving.
Tegen 19:00 komen we aan bij het restaurant Systrakaffi. Het is er al erg druk maar gelukkig hebben ze nog plek. We eten heerlijke zalmforel dat (volgens de Lonely Planet…) onder die lavavelden zwemt.
We overnachten op de camping van Kirkjubaer, dat een paar straten verder ligt dan het restaurant. En dat is maar goed ook want de poort van de camping sluit precies om 21:00 u. wat we nog maar net halen.
Maandag 23 september
Jökulsárlón meer met op de achtergrond de Breiðamerkurjökull, een van de grootste gletsjerongen van de Vatnajökull
Na het ontbijt rijden we weer verder over de zuidelijke ringweg. Aan onze linkerzijde zie we de besneeuwde Vatnajökull. Een enorm gletsjer van 7700 km2 met meerdere gletsjertongen.
Het is vandaag heerlijk zonnig weer en het is een pracht gezicht om het heldere sneeuw tussen de bergen te zien liggen. We stoppen onderweg dan ook even om hier rustig van te genieten.
Even later komen we langs het Jökulsárlón meer. Een van de grootste gletsjertongen van de Vatnajökull, de Breiðamerkurjökull, komt uit in dit meer waardoor er grote brokken ijs in dit meer ronddrijven. Vanaf de weg kun je het meer niet zien maar vanaf de parkeerplaats vlak voor het bekendere Diamond Beach kun je eenvoudig aan de zuidkant van het meer komen waar je een prachtig uitzicht hebt op het meer. Echt een verrassing als je de heuvel vanaf de parkeerplaats overloopt en opeens zicht hebt op dit meer. Heel indrukwekkend. En hier bijna geen toeristen.
Nog geen kilometer verder kom je dan aan bij Diamond Beach. Het meer mond hier uit in de zee en hier vind je nog meer brokken ijs in het water. Maar het is hier ook heel druk met toeristen.
Diamond Beach
Het heet Diamond Beach omdat er stukken ijs op het zwarte strand blijven liggen wat zeker een gelijkenis met diamanten oproept.
We lopen op een rustig stukje strand aan de overkant van waar alle toeristen lopen terwijl we plotseling een zeehond, op een paar meter afstond van ons, zijn kop uit het water zien opsteken. Wat een cadeautje.
Vanaf Diamond Beach is het nog 188 km rijden naar de camping waar we willen overnachten (Fossardaler Campsite).
Het is een mooie camping met vooral een mooie gemeenschappelijke ruimte waarin 6 kookgelegenheden staan en waar je ook kunt eten.
Dinsdag 24 september
Stefánsbúð bergpas
Vandaag weer een lange rit voor de boeg. Een route door noord-oost IJsland.
De route begint rustig langs de Berufjördur baai maar gaat dan meer het binnenland in.
We wijken hier af van de ringweg (nr 1) en gaan bij Breiödalsvik wegnr 95 op. De weg gaat eerst nog door een heuvelachtig landschap maar na ongeveer 20 km gaat de weg over in een gravelroad en gaan we ook hogerop. De lichte regen is inmiddels overgegaan in lichte sneeuw en ook de weg begint steeds witter te worden van de sneeuw. Boven aan de bergpas (Stefánsbúð) begin ik me echt af te vragen of het nog wel veilig is om door te rijden met onze camperbus. Ik heb geen idee wat de staat van de banden is en tot overmaat van ramp passeren we een verkeersbord dat aangeeft dat we 12% gaan afdalen. Op een besneeuwde weg zonder vangrail….
Met de gedachte dat we het hoogste punt nu waarschijnlijk gehad hebben en ik geen zin heb om het hele stuk terug te rijden, gaan we toch maar verder. Heel langzaam rijden we langzaam naar beneden en inderdaad wordt de weg daarna langzaam weer beter. We hadden al minstens 10 minuten niets meer gezegd van de stress maar durven langzaam aan elkaar te bekennen dat dit wel wat spannend was.
Op de eerstvolgende parkeerplaats stoppen we even om bij te komen. Een stel arabieren uit de Verenigde Emiraten staan daar ook met hun camper en we krijgen van hun een (klein) bekertje arabische koffie.
Dettifoss waterval
We rijden weer verder in de veronderstelling dat we het ergste nu wel hebben gehad.
Na de plaats Egilsstaðir komen we weer op de rondweg nr 1. Maar vanaf hier gaan we ook weer de bergen in. Maar nu blijven we lange tijd op een hoogvlakte rijden. Het is weer gaan sneeuwen en boven op de hoogvlakte waait het flink.
Het landschap is uitzonderlijk ruig en kaal. Ik vind het wel bijzonder maar Caroline vindt het doodeng.
Uiteindelijk zakken we weer wat af en via weger 862 komen we bij de Dettifoss waterval.
Dit schijnt de krachtigste waterval van Europa te zijn.
Het weer is echter ijskoud en de wind is snijdend. Het is een paar honderd meter lopen van de parkeerplaats naar de waterval en in deze omstandigheden best een uitdaging. Het is inderdaad een flinke waterval. Ook mooi om te zien maar de omstandigheden zijn wel heel anders dan een paar dagen geleden toen we in een mooi zonnetje de Gullfoss waterval konden bekijken.
Vanaf hier is het nog 90 km naar de havenplaats Husavik waar we willen overnachten.
Woensdag 25 september
walvisstaart
We zijn in de havenplaats Husavik aangekomen.
In de Lonely Planet (uiteraard..) had ik gelezen dat er een film is gemaakt waar deze plaats een rol in speelt: Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga.
Een paar dagen geleden hebben we deze film maar eens bekeken. Het vergt enig doorzettingsvermogen om de film uit te kijken maar het is ons gelukt.
Husavik is de plek om een Walvistour te gaan doen. Caroline wil heel graag walvissen zien maar kan eigenlijk niet zo goed tegen varen. Maar het is vandaag nog mooi weer en de vooruitzichten zijn iets minder aan het worden dus als we dit willen doen dan is dit wel de beste optie.
We hebben de walvistour gisteravond online geboekt bij ‘Gentse Giants’. Dat bleek niet overbodig want als we ’s ochtends aankomen bij het kantoortje van de maatschappij is het er al erg druk.
De tour duurt normaal gesproken 3 uur maar we krijgen te horen dat de kapitein misschien besluit eerder terug te varen ‘vanwege de weercondities’. Dat belooft niet veel goeds.
Voordat we de boot op gaan hebben we nog wat tijd om in Husavic te shoppen en kopen voor de zekerheid nog een warme muts voor Caroline en een aantal souvenirs voor de kinderen.
Het schip 'Sylvia' waarmee we de walvistour hebben gemaakt.
Dan is het tijd om aan boord van onze boot ‘Sylvia’ te gaan. We worden in enorme zware overalls gehesen met daar overheen nog een regenjas.
Het is een relatief kleine houten boot en al gauw krijgt het ruwe water grip op de boot en al deinend over grote golven varen we de baai uit.
Caroline heeft al snel door dat dit geen pretje wordt en vecht drie uur lang tegen haar misselijkheid. Ik voel mij wel wat beter en sta voornamelijk bij de reling in de hoop een mooie foto te kunnen maken van een walvis.
Een paar kotsende dames die een paar meter verderop hun maaginhoud overboord gooien probeer ik zoveel mogelijk te negeren.
Gedurende de tocht zien we een paar keer een glimp van een walvis. Vaak alleen een stuk van de rug maar een enkele keer ook zijn staart.
Na ongeveer drie uren varen we weer de haven van Husavic binnen. Caroline is helemaal kapot en gaat gelijk op het bed in de camper liggen en heeft een paar uur nodig om bij te komen.
Was het het waard? Als we het niet hadden gedaan dan hadden we waarschijnlijk spijt gehad dat we deze kans niet hadden aangegrepen. Zouden we het nog een keer doen wetende hoe beroerd je op zo’n boot kunt worden? Waarschijnlijk niet. Maar we hebben er wel en paar mooie foto’s aan overgehouden.
Het is al laat in de middag als we beide weer een beetje bijgekomen zijn. We besluiten toch nog om door te rijden naar de volgende plaats waar we heen willen; de havenplaats Akureyri.
Via Campercontact had ik een camping uitgezocht bij een overdekt zwembad maar daar aangekomen blijkt deze gesloten te zijn (wat achteraf ook vermeld stond). We besluiten daarom naar de camping Hammar in de plaats Akureyri zelf te gaan. Deze stond niet zo goed aangeschreven is is vrij duur.
Dat laatst klopt wel en omdat het al donker is als we daar aankomen kunnen we ook niet zo goed een plekje vinden en zetten de camper maar ergens op een wat modderig veldje bij een stroomkastje neer.
Als we ’s avonds willen gaan douchen zien we mensen op ons veldje foto’s nemen van de lucht….en warempel…we zien voor het eerst het noorderlicht!
Caroline haar iPhone maakt verrassend mooie foto’s terwijl ik met mijn Nikon er niet in slaag om het noorderlicht erop te krijgen.
Donderdag 26 september
Forrest Lagoon
Na de pittige dag van gisteren is het vandaag tijd om te relaxen. IJsland staat ook bekend om haar hotspring baden. De bekendste is de Blue Lagoon vlak bij Reykjavik maar er zijn er veel meer die minder toeristisch zijn en betere reviews krijgen. De Forest Lagoon vlak bij Akureyri is zo’n bad dat veel positieve reviews krijgt.
Dat blijkt niet onterecht want het is het prachtige plek met meerdere heerlijk warme baden.
Een groot deel van de ochtend hangen we hier wat in het water rond en komen heerlijk tot ontspanning.
In de loop van de middag rijden we rustig de 99 kilometer naar onze volgende overnachtingsplek: camping Varmahlið. Deze camping werkt niet met een vaste beheerder maar je kunt gewoon er gewoon gaan staan met je camper. Mocht er geen beheerder langskomen dan wordt je gevraagd het stageld over te maken. Maar ’s avonds komt er toch iemand langs om het stageld te innen en hij geeft aan dat de camping open blijft zolang er nog gasten langskomen. Als dit stopt dan sluit hij wel de toiletten en douches etc.
Vrijdag 27 september
Iets ten zuiden van de camping, op zo’n 7 kilometer afstand, bevindt zich nog een waterval die we nog even willen bekijken voordat we weer verder trekken.
Ontspannen in de hot spring bij de Fosslaug waterval
We parkeren bij een soort manage waar je op de bekende IJslandse paarden kunt rijden. Vanaf de parkeerplaats lopen we naar de Fosslaug waterval. Het is weer een mooie waterval in een prachtige omgeving.
Naast de waterval bevindt zich een kleine hotspring. Heet water dat sijpelt uit een bron vermengt zich met ander (kouder) water waardoor het water in deze kleine bron een aangename temperatuur heeft. Er zijn hier nog een paar andere toeristen die ook genieten van het geweld van de waterval en het genot van een warm bad.
IJslandse paarden
En dan is het weer tijd om een flink eind te rijden. We willen vandaag nog 265 kilometer afleggen om bij de camping te komen die weer redelijk dicht bij Reykjavik ligt.
Het is een eind rijden maar het landschap verandert regelmatig zodat het nooit saai wordt en we weer vaak worden verrast als we weer eens over een heuvel rijden en weer in een heel ander landschap terechtkomen.
IJsland staat onder andere bekend om de IJslandse paarden. En inderdaad, die zie je hier in grote kuddes rondlopen. Al een aantal dagen zoek ik een goede plek om deze mooie dieren op de foto te zetten en vandaag lukt het om de auto te parkeren bij een plek waar een hele grote kudde rondom een waterplas loopt. We genieten van deze mooie dieren en maken veel foto’s.
Onderweg komen we nog lang Grábrók, een grote 3000 jaar oude vulkaankrater. We genieten van alle dappere plantjes die op het javagesteende hun wortels weten te planten.
De camping (Bjarteyjarsandur) is een soort boerencamping. Het sanitair is, zoals bij veel campings, veel te weinig voor het aantal gasten. Maar de schapen die hier rondlopen maken het desondanks een leuke camping.
Zaterdag 28 september
Rainbowstreet in Reykjavik
De camping ligt aan de noordkant van de baai waar we een paar dagen geleden ook omheen zijn gereden maar toen met een defecte motor.
Op de weg naar Reykjavik komen we langs Hvammsvik Hot Springs dus het lijkt ons lekker om daar weer even te ontspannen. Maar daar aangekomen blijkt dat er geen plek meer is. Waarschijnlijk omdat het zaterdag is en het voor de inwoners van Reykjavik ook een fijne plek is om te ontspannen. We drinken er desondanks lekker kopje koffie maar gaan dan weer verder.
Aangekomen in Reykjavik parkeren we de camper bij de kerk en slenteren dan wat door de gezellige winkelstraten. Het centrum van Reykjavik is gezellig en overzichtelijk. De leukste straten, inclusief de rainbowstreet, en winkeltjes bevinden zich ten zuiden van de Kerk (Hallgrimskirkja).
Ook lopen we even door de indoor vlooienmarkt (Kolaportieð) en doen vervolgens nog wat laatste boodschappen in een nabij gelegen Bonus supermarkt.
Eind het eind van de middag rijden we weer een stukje naar het noorden naar de camping Mosskogar.
Zondag 29 september
Morgen moeten we al weer vroeg onze camper inleveren dus ik was in mijn hoofd al weer vooral bezig met klaarmaken voor vertrek en een overnachting vlak bij het vliegveld en depot van Indie Campers.
Maar Caroline stelde onderweg voor om nog naar het ‘Interactive Nature Museum’ Perlan te gaan. En inderdaad, het zou zonde zijn om deze laatste dag niet meer zinvol te besteden en zo parkeren we niet veel later onze camper op de parkeerplaats van Perlan.
Hveradalir ‘Geothermal Area’
En wat een leuk museum is dit! We bezoeken de indoor Ice Cave, een Planetarium Show over het noorderlicht en er is uiteraard veel informatie over vulkanen en gletsjers.
Het restaurant bevindt zich op de bovenste etage van dit prachtige gebouw en draait langzaam 360 graden om z’n as.
Echt een aanrader om dit museum te bezoeken.
Afscheidsgroet van Aurora
Halverwege de middag rijden we nog naar Hveradalir ‘Geothermal Area’. Vanaf de verte kun je al aan de stoompluimen zien dat er in dit gebied veel geothermische activiteit is. Op deze plek is er een klein wandelpad gemaakt waardoor je enkele tientallen meters over een ondergrond met stoom en bubbels kunt lopen.
Maar dan wordt het echt tijd om naar de laatste camping te gaan. Dit wordt camperplaats Sandgerði. Zeker niet de mooiste plek maar slechts op enkele minuten van het vliegveld.
Wel worden we deze laatste nacht in IJsland nog beloond met wederom het noorderlicht. Dat voelt wel als een mooi afscheidscadeautje.
Maandag 30 september
En dan zit het er echt op. We leveren de camper om 7:30 u. weer in bij Indie Campers en nemen een taxi naar het vliegveld. Vanaf daar vliegen we met SAS eerst naar Oslo en vanaf daar naar Amsterdam.
Thuis worden we warm ontvangen door onze kinderen die de afgelopen dagen op ons huis en alle dieren hebben gepast.
We hebben prachtige herinneringen gemaakt!
Als amateurfotograaf is IJsland natuurlijk een prachtig land om je uit te leven op het gebied van fotografie.
Hieronder nog een paar mooie foto's die ik in IJsland heb gemaakt.
